این روزها، با رخدادهای تلخِ سرزمین‌های اشغالی و کشته و زخمی شدن جمع زیادی از غیرنظامیان و مردم بی‌گناه، دیگر بار زخم کهنه و چرکینِ مظلومانِ فلسطینی سر باز کرده و بسیاری از آزادگان جهان را علیه جنایت‌های اسرائیل و حامیانش به صف کرده‌است.
سال‌هاست این سرزمین کوچک، آبستن حوادث بزرگ و تلخی بوده و خون‌های بسیاری بر آن جاری شده که یکی از اصلی‌ترین عوامل آن حوادث ـ و رویدادهای این روزها ـ افکار خشونت‌طلبانه و انتقام‌جویانه است که هیچ‌گونه همزیستی و صلح را نه‌تنها در فلسطین اشغالی که در سایر کشورها، برنمی‌تابند.
این بخش از دنیا، که محل تولد و ظهور بسیاری از پیامبران بزرگ الهی است، می‌تواند یا بهتر است بگویم «باید» محل صلح و دوستی و همزیستی میان ادیان و مذاهب گوناگون باشد؛ اما تاریخِ حدوداً ۷ دهه اخیر به خوبی نشان می‌دهد قدرتمداران و بسیاری از کشورهای غرب و شرق تمایل چندانی به آشتی و مدارا ندارند و با تداوم اشغالگری و خشونت‌های بی‌انتها، مردم و کودکان و زنان بی‌گناه را تحت ستم قرار داده و می‌دهند.
بنده ضمن به رسمیت شناختن حقّ دفاع از خانه و کاشانه برای مردم فلسطین و نیز محکومیت شدید جنایت‌های اسرائیل به‌ویژه حمله به بیمارستان غزه که منجر به کشته و زخمی شدن بسیاری از فلسطینیان شده، از مسئولان رده بالای کشور در عرصه سیاست خارجی می‌خواهم با همه توان خود در جهت خاموش کردن آتش جنگ و خشم و انتقام، برای برقراری صلحی پایدار در منطقه بکوشند.
روابط عمومی بخشداری بیدشهر
